4 stycznia 2023

Reklamacja towaru przez konsumenta od 2023 roku

Reklamacja towaru przez konsumenta od 2023 roku

Z początkiem 2023 roku weszły w życie nowe przepisy, które na nowo uregulowały zasady reklamacji towarów przez konsumentów oraz przedsiębiorców na prawach konsumenta. W artykule przyjrzymy się dokładnie, jakie aktualnie prawa mają te podmioty w przypadku ujawnienia się wad zakupionych towarów. Nowe zasady stosuje się do umów zobowiązujących przedsiębiorcę do przeniesienia własności towaru na konsumenta, np. umów sprzedaży, umów dostawy oraz umów o dzieło będące towarem. Tym samym, nowych przepisów nie stosujemy do nieruchomości, tutaj obowiązują dotychczasowe przepisy, które omówiłem w tym artykule.
 
reklamacje towarów 2023
Reklamacja towaru przez konsumenta od 2023 roku
 

Kiedy towar jest wadliwy

Ustawa o prawach konsumenta, bo to ona reguluje prawa i obowiązki przedsiębiorcy oraz konsumenta w przypadku wad towaru, wskazuje kiedy towar jest zgodny z umową. Tak więc wszelkie odstępstwa od zgodności z umową mogą być traktowane jako wady, które uprawniają do złożenia reklamacji.

Towar jest zgodny z umową, jeżeli zgodne z umową pozostają w szczególności jego:
  1. opis, rodzaj, ilość, jakość, kompletność i funkcjonalność;
  2. przydatność do szczególnego celu, do którego jest potrzebny konsumentowi, o którym konsument powiadomił przedsiębiorcę najpóźniej w chwili zawarcia umowy i który przedsiębiorca zaakceptował.
Tak więc przykładowo wydanie towaru w mniejszej ilości niż umówiony jest traktowane jako brak zgodności z umową, co daje podstawy do złożenia reklamacji. 
 
Przeczytaj również Co to jest rękojmia?

Dodatkowo, żeby towar mógł zostać uznany za zgodny z umową, musi:
  1. nadawać się do celów, do których zazwyczaj używa się towaru tego rodzaju, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa, norm technicznych lub dobrych praktyk;
  2. występować w takiej ilości i mieć takie cechy, w tym trwałość i bezpieczeństwo, jakie są typowe dla towaru tego rodzaju i których konsument może rozsądnie oczekiwać, biorąc pod uwagę charakter towaru oraz publiczne zapewnienie złożone przez przedsiębiorcę, jego poprzedników prawnych lub osoby działające w ich imieniu, w szczególności w reklamie lub na etykiecie (pod pewnymi warunkami przedsiębiorca może zwolnić się z tej odpowiedzialności, np. gdy nie wiedział o publicznym zapewnieniu);
  3. być dostarczony z opakowaniem, akcesoriami i instrukcjami, których dostarczenia konsument może rozsądnie oczekiwać;
  4. być takiej samej jakości jak próbka lub wzór, które przedsiębiorca udostępnił konsumentowi przed zawarciem umowy, i odpowiadać opisowi takiej próbki lub takiego wzoru. 
Co istotne, przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności za brak zgodności towaru z umową, jeżeli konsument, najpóźniej w chwili zawarcia umowy, został wyraźnie poinformowany, że konkretna cecha towaru odbiega od prawnych wymogów zgodności (tych opisanych powyżej) oraz wyraźnie i odrębnie zaakceptował brak konkretnej cechy towaru. Także przedsiębiorca nie będzie odpowiadał za daną wadę, jeśli konsument ją zaakceptuje, a akcept będzie wyraźny i odrębny (np. pisemne oświadczenie).
 
Poza wadami samego towaru, przedsiębiorca może również odpowiadać za wadliwy montaż. Przedsiębiorca odpowiada wówczas, jeżeli:
  • montaż został przeprowadzony przez przedsiębiorcę lub na jego odpowiedzialność (np. przez podwykonawcę),
  • niewłaściwe zamontowanie przeprowadzone przez konsumenta wynikało z błędów w instrukcji dostarczonej przez przedsiębiorcę.
 

Ile trwa odpowiedzialność przedsiębiorcy

Przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za brak zgodności towaru z umową istniejący w chwili jego dostarczenia i ujawniony w ciągu dwóch lat od tej chwili. Także przedsiębiorca odpowiada za wady towaru, ale tylko takie, które istniały w chwili jego dostarczenia. Więc jest oczywistym, że przedsiębiorca nie odpowiada za inne wady, np. powstałe wskutek uszkodzenia towaru przez konsumenta lub osobę trzecią. Wada powinna ujawnić się w ciągu dwóch lat, jeśli ujawni się później, to przedsiębiorca już nie odpowiada.


Jeśli zaś termin przydatności towaru do użycia (np. data spożycia na żywności), określony przez przedsiębiorcę, jego poprzedników prawnych lub osoby działające w ich imieniu jest dłuższy niż dwa lata, to odpowiedzialność trwa tyle, ile termin przydatności. 

Domniemywa się, że brak zgodności towaru z umową, który ujawnił się przed upływem dwóch lat od chwili dostarczenia towaru, istniał w chwili jego dostarczenia. Przedsiębiorca może udowodnić brak wady, lub też może być tak, iż domniemania nie można pogodzić ze specyfiką towaru lub charakterem braku zgodności towaru z umową. Także ogólnie rzecz biorąc - domniemywa się, że towar został kupiony już wadliwy i to przedsiębiorca powinien udowodnić, że było inaczej. 

Jeżeli przedsiębiorca zataił podstępnie wadę towaru, to nie może uniknąć odpowiedzialności, jeśli upłynął termin dwóch lat (lub dłuższy) na stwierdzenie wady. Tak więc przedsiębiorca w razie podstępnego zatajenia wady odpowiada przez sześć lat - tyle, ile trwa okres przedawnienia.
 

Uprawnienia konsumenta przy reklamacji towaru

W przypadku stwierdzenia wady towaru i złożenia reklamacji konsument może w pierwszej kolejności żądać jego naprawy lub wymiany. Jednakże przedsiębiorca może:
  • dokonać wymiany towaru, gdy konsument żąda naprawy, lub
  • dokonać naprawy towaru, gdy konsument żąda wymiany
- jeżeli doprowadzenie do zgodności towaru z umową w sposób wybrany przez konsumenta jest niemożliwe albo wymagałoby nadmiernych kosztów dla przedsiębiorcy. Natomiast, jeżeli naprawa i wymiana są niemożliwe lub wymagałyby nadmiernych kosztów dla przedsiębiorcy, to może ona w ogóle odmówić doprowadzenia towaru do zgodności z umową. Wówczas powinien przyjąć oświadczenie konsumenta o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy. 
 

Jeśli przedsiębiorca zdecyduje się wymienić lub naprawić towar, to dokonuje on naprawy lub wymiany w rozsądnym czasie od chwili, w której konsument złożył reklamację, i bez nadmiernych niedogodności dla konsumenta, uwzględniając specyfikę towaru oraz cel, w jakim konsument go nabył. Koszty naprawy lub wymiany ponosi przedsiębiorca, w tym koszt dostarczenia towaru do przedsiębiorcy. 
 
Konsument może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, gdy:
  1. przedsiębiorca odmówił doprowadzenia towaru do zgodności z umową (tj. naprawy lub wymiany);
  2. przedsiębiorca nie doprowadził towaru do zgodności z umową (np. nie udało mu się naprawić towaru);
  3. brak zgodności towaru z umową występuje nadal, mimo że przedsiębiorca próbował doprowadzić towar do zgodności z umową (np. wymieniony towar również się popsuł);
  4. brak zgodności towaru z umową jest na tyle istotny, że uzasadnia obniżenie ceny albo odstąpienie od umowy bez uprzedniego skorzystania z wymiany albo naprawy;
  5. z oświadczenia przedsiębiorcy lub okoliczności wyraźnie wynika, że nie doprowadzi on towaru do zgodności z umową w rozsądnym czasie lub bez nadmiernych niedogodności dla konsumenta.
W przypadku obniżenia ceny przedsiębiorca zwraca należną konsumentowi kwotę w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o obniżeniu ceny. A w przypadku odstąpienia od umowy przez konsumenta, konsument powinien niezwłocznie zwrócić towar przedsiębiorcy, zaś przedsiębiorca zwraca pieniądze również w terminie 14 dni od dnia otrzymania towaru lub dowodu jego odesłania. 

Konsument nie może odstąpić od umowy, jeżeli brak zgodności towaru z umową jest nieistotny. Przy czym, domniemywa się, że brak zgodności towaru z umową jest istotny dla konsumenta. 

Kiedy przedsiębiorca ma status konsumenta

Na początku artykułu wspomniałem, że omówione nowe regulacje mogą być stosowane również przez przedsiębiorców o statusie konsumenta. A dokładniej rzecz biorąc, przepisy o konsumentach stosuje się do osoby fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie ma ona dla tej osoby charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
 
Na przykład fryzjerka, która kupi laptopa do obsługi salonu fryzjerskiego będzie traktowana jak konsument. Albowiem, umowa sprzedaży laptopa jest związana z jej działalnością gospodarczą, ale nie ma charakteru zawodowego. Wszak fryzjerka nie zajmuje się zawodowo laptopami - ich sprzedażą czy serwisem. Jeśli zaś sprzedawca zabawek zakupi od producenta zabawki, które okażą się wadliwe, to taki zakup będzie już miał charakter zawodowy. Więc taki przedsiębiorca nie będzie miał statusu konsumenta.

Co istotne, statusu konsumenta nie mają spółki. Wyłącznie osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (tzw. JDG) może być konsumentem.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w reklamacji towaru - skontaktuj się ze mną i opisz swój problem, e-mail: p.terpilowski@ptkrp.pl. Więcej o mnie przeczytasz w zakładce Kontakt.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Jeżeli chcesz o coś spytać lub podzielić się swoimi uwagami - pisz śmiało!